ممنونم دوقلوهای مهربون   

بیا که بی تو به جان آمدم از تنهایی  

چشم براه مباش؛ زمانه هرگز به مراد دل ما نخواهد بود 

life will always be sad without you  

یادم تو را فراموش  شرط رو باختی ! 

خیلی زود یاد رفت .....................  

در شبان غم تنهایی خویش
 

 عابد چشم سخنگوی توام
 

من در این تاریکی 
 

من در این تیره شب جانفرسا
 

زائر ظلمت گیسوی توام 

زندگی دفتری از خاطره هاست

 یک نفر در دل شب یک نفر در دل خاک

 یک نفر همدم خوشبختی هاست یک نفر همسفر سختی هاست...
تا چشم باز کنیم عمرمان میگذرد

ما همه رهگذریم آنچه باقیست فقط خوبیهاست 

در این دیاری که همدمی نیست،  

غریبه بودن غم کمی نیست  

چنان غریبی که سایه ات هم دمی کنارت نمی نشیند  

بعضی وقتها از خودم می پرسم چرا ؟؟؟؟؟ 

مگه من چکار کردم ....    آخه من معتقدم هر اتفاقی که برای ما  

توی زندگی رخ می ده یه دلیل مهم داره و مربوط به کارهایی که ما  

در گذشته انجام دادیم ......   

چه خوب ........... همین الان فهمیدم چرا !!!  

متاسفانه حقمه که این بلاها سرم بیاد ..................  

دقت کردید : 

روزهایی که خیلی ناراحت هستید همه چی برعکس میشه  

ناراحت تر می شید .............. 

تازه توی اینجا هم که می خواهید یه مطلب بگذارید که سبک بشید  

هیچی نمی تونید بگید .....  

دوست دارم نفرین ات کنم .....   

چرا آشفته کردی روزگارم .....

عزیزم دارد این دل هم خدایی 

یادها رفتند و ما هم میرویم از یادها 

کی بماند برگ کاهی در میان بادها 

شبی مجنون به لیلی گفت که ای محبوب بی همتا 

                                تو را عاشق شود پیدا ولی مجنون نخواهد شد 

بلای  عشق  را  جز  عاشق  شیدا  نمی داند
                                                          به دریا رفته می داند مصیبت های طوفان را

چه کسی باور کرد جنگل ِجان ِ مرا آتش ِعشق ِ تو خاکستر کرد؟ ...حمید مصدق 

من فقط عاشق اینم ... حرف قلبت رو بدونم ..............  

دلـــــمــ ؛گـ ـاهے میــگیـــ ـرد !  

گـ ـاهے میسوزد! 

 و حتی گــ ـاهے ،گــ ـاهے نـ ـه خیــلے وقتها میـــ ـشکند ! 

 امــ ـا هنــوز می تپـــــد ... 

 

 

بعضی ها از دور میدرخشند!

نزدیک که میشوی

یک تکه شیشه ی شکسته ای بیشتر نیستند!!!

که باید لگدی بهش زد

تا از مسیر نور آفتاب دور شوند و چشمان دیگری را

خیره نکنند و گول نزنند!!!

 

 

نبودنت ها را با خیال بودنت به هم بافته ام

چه سنگین شده است این شال گردن

دارد بغضم را در گلو خفه میکند . . . 

گریه" نمی کنم...

چیزی رفته در چشمم ...

به گمانم یک" خاطره"است ...!!! 

ناشناسی بی کس، نیمه شب هم حتی! 

اگر از کوچه ی تنهایی قلبم گذرد، 

عطر بدرود و درودش سالی، 

در دلم خواهد ماند.... 

تو که دیریست در این کوچه اقامت داری...     

کوله بارم بر دوش سفرى مى باید،سفرى تاته تنهایى محض

هرکجا لرزیدى،از سفر ترسیدى فقط آهسته بگو: من خدا را دارم  

برای انسان ها دلسوزی نکنید٬ آنها خودشان به موقع دلتان را می سوزانند...!  

 

گرچه ما را نکنی یاد ولی ما هستیم ، دل به پیامی که نمیدی بستیم  

گذشته را فراموش نکن ، وگرنه محکوم می شوی به تکرار آن... 

تا زنده ای 

در برابر کسی که به خودت علاقه مندش کردی
 

مسئــــــــــــــــــــــــــولی.....


...زنده یاد خســـــــــــــرو شکیبایی... 

در فلسفه وفا چنین امده است:  

                                           دل وقف شکستن است بیهوده نرنج  

یادت باشه هر کی بهت گفت عاشقتم  ازش بپرسی تا ساعت چند؟؟؟!!    

در من هزار حرف نگفته هزار درد نهفته هزاران هزار دریا هر لحظه در تپیدن و طغیانند در من هزار آهوی تشنه در خشکسال دشت پریشانند در من پرندگان مهاجر ترانه های سفر را در باغ های سوخته می خوانند با من که در بهار خزانم قصه های فراوانی ست با من که زخم های فراوانی بر گرده ام به طعنه دهان باز کرده اند هر قصه یک ترانه هر ترانه خاطره ای دیگر هر عشق یک ترانه ی بیدار است در خامشی حضورم ، حرف مرا بفهم یا برای عشق ، زبانی تازه پیدا کن تا درد مشترک زبان مشترکمان باشد

به پایان آمد این حکایت ... ولی دفتر همچنان باقی است ....  

                                                                        الهام

بعضی روزهای تقویم از بقیه روزها پر رنگ ترند ...  

اسیر

تو مثل راز پاییزی و  من رنگ زمستانم
 

چگونه دل اسیرت شد قسم به شب نمی دانم
 

بدون تو شبی تنها و بی فانوس خواهم مرد
 

دعا کن بعد دیدار تو باشد وقت پایانم 

گفتم دل وجان بر سر کارت کردم 

هر چیز که داشتم نثارت کردم 

گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی! 

این من بودم که بی‌قرارت کردم 

عطار نیشابوری 

حــرفــهـــایَــتـــــ ،

بـــوی ِ دوسـتـَتـــ دارَم می دَهَــنــــد

فـــکـــری بــَــرای ِ چـشــم هــایَــتــــ بـکن . . . !!  

گاهی انسان از همان طرفی که تکیه کرده

به زمین می خورد.

مراقب تکیه گاهتان باشید     

سردی زمستان به من آموخت در انجماد شکوفه بزنم 

تو مرا یاد کنی یا نکنی
باورت گر بشود، گر نشود
حرفی نیست؛
اما...
نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست!

(سهراب سپهری)  

گر چه خاکسترم و هم سفر باد ولی 

 

                                        جستجوی تو به بی خانه شدن می ارزد   

 

 

تلخ است باور نبودن آن ها که میتوانستند باشند

                                                   و تلخ است امروز باور آن ها که ادعای ماندن دارند 

 

بهانه های دنیا تو را از یادم نخواهد برد ،  

                                                        من تو را در قلبم دارم نه در دنیا 

                                                  

هست را اگر قدر ندانی 

 میشود بود 

 و چه تلخ است  

 هست کسی بود شود 

میان تابــــــــــــــــــــــــــوتم

                        پروانـــــــــــــــــه ای بگذارید

من از سکوت مــــــــــــــرگ

                         حوصله ام ســــــــر می رود

بر سنگ مــــــزارم بنویسید

                                      این جا ...

                                                         هر گــز کسی نمرده است

 

او ...

            دنبال پروانــــه ها می دود ! 

تو که نباشی ،
 

             نه سر به راهم
 

                                     نه رو به راه ...
 

پریشان در میان باد
                           ویــــرانــــم . . .  

 

میپوشانم دلتنگی ام را با بستری از کلمات
 

                                                        اما باز کسی در دلم تو را صدا میزند...  

 

فداکاری، یعنی آسایش خود را فدای آسایش دیگران کردن 

 

 

 

دلتنگم اما  

                   تو را طلب نمیکنم…نه اینکه بی نیازم … صبورم..  

 

 

تقدیمـــت می کنم ،


یک کف دست لبخند ..


فقط بگـــذار قطره ای سکوت کنـــم ...


بر این رسوایی دلــم ! 

  به من نگاه کن؛ با همان چشم هایی که شاعرم کرده اند! 

 فقط همین ....  

امروز سر کلاس از دست بچه ها عصبانی شدم  

اصلا به درس گوش نمی کردن  

سرشون داد کشیدم و اخم کردم .....  

یکی از شاگردهام  گفت : 

خانم معلم اخم کردن خیلی بهتون میاد  .... خیلی جذاب تر می شید